AÇ BİR ANNEDE OĞUL
VE
AÇ BİR OĞULDA ANNE

gövden “definelere malik virane”

yoklanmış bütün  damarların

varıp ellerini öpüyorum anne

kızgın saclarda kalıyor dudaklarım

terin arı sütüdür diye

altın suyudur diye kanın

gövdenden varidatlar sağmışlar

soğulmuş bütün yaprakların

sana anne diyorum

altın kubbelerde

akşam güneşi gibi parlıyorsun

varıp göğüslerine aç gömülüyorum

kanayan bir merhameti emziriyorsun

sana hasreti kanatlanmış geliyorum

alevden gülücükler çiziyorsun

sana volkanik bir oğul getiriyorum

gözlerinden metal lavlar akıtıyorsun

sen ki aç bir oğulda anneydin

sana yaşam için ölen bir yüz sakladım

zulümsüz bir aleme sancılanıyormuşsun

çıkarıp bütün organlarımı bağışladım

ölüm için yaşayanı yaşam eğlemez

artık afatlara gebedir biriken

ver ki gülücüğünü anne

sana hudutsuz bir sevinç getirem

Asım Gönen