AÇ BİR ANNEDE OĞUL VE AÇ BİR OĞULDA ANNE
gövden “definelere malik virane”
yoklanmış bütün damarların
varıp ellerini öpüyorum anne
kızgın saclarda kalıyor dudaklarım
terin arı sütüdür diye
altın suyudur diye kanın
gövdenden varidatlar sağmışlar
soğulmuş bütün yaprakların
sana anne diyorum
altın kubbelerde
akşam güneşi gibi parlıyorsun
varıp göğüslerine aç gömülüyorum
kanayan bir merhameti emziriyorsun
sana hasreti kanatlanmış geliyorum
alevden gülücükler çiziyorsun
sana volkanik bir oğul getiriyorum
gözlerinden metal lavlar akıtıyorsun
sen ki aç bir oğulda anneydin
sana yaşam için ölen bir yüz sakladım
zulümsüz bir aleme sancılanıyormuşsun
çıkarıp bütün organlarımı bağışladım
ölüm için yaşayanı yaşam eğlemez
artık afatlara gebedir biriken
ver ki gülücüğünü anne
sana hudutsuz bir sevinç getirem
Asım Gönen
|